"Krokodyl i Żuk"
Żył w rzece Krokodyl zielony. Przyjaciół nie miał. Szukał przyjaciół. Samotny z rzeki na ląd dnia pewnego wyszedł i w busz zielony postawił swe łapy. Ale uśmiech jego odstraszał każdego. Te duże zęby, ten jęzor szeroki. Smucił się smucił krokodyl zielony. Już człapał w głębiny, w toń wodną, moczary z powrotem, gdy Żuk mały nagle ukazał się na brzegu. Znów uśmiech mu przesłał, choć ząbki pokazał. A Żuk się nie boi, a Żuk się nie trzęsie, bo w oczy mu spojrzał i dobro zobaczył. Krokodyl i Żuk i przyjaźń z nimi.
